قره اوناس
قره اوناس یا نگودریها مغولهایی بودند که پس از کوچیدن از ترکستان و مغولستان در افغانستان کنونی ساکن شدند. قرا اوناس از واژه ترکی قرا به چم سیاه در مغولی گرفته شده است . آنها نخست پیرو خان بزرگ بودند و همچون تمنا یا تمچی در جایی که امروز افغانستان نام دارد خدمت میکردند . در سال 1238، آنها در نزدیکی هند جای گرفتند تا با نیروهای سپاهی دهلی رویارویی کنند . در دهه 1250 رهبر آنها سالی نویان بود که نژاده ای تاتاری داشت . منگکه خان در سال 1253 به سالی نویان و سربازان تمنا دستور داد تا به ارتش هولاکو بپیوندند . در سال 1260، یوچید باوال ، پدر نوغای خان ، پس از اجازه گرفتن از برکه ، خان اردوی زرین ، به دستور هولاکو خان کشته شد . کمی پس از آن، کولی و توتار که هر دو از شاهزادگان اردوی زرین بودند ، در شرایط مشکوکی درگذشتند . سربازان اردوی زرین که به هولاگو خدمت میکردند ، از جان خود بیمناک شدند و از راه دربند آغاز به جنبیدن به استپهای قبچاق کردند و برخی دیگر از راه سوریه به مصر رفتند . هولاگو که خشمگین شده بود، بسیاری از سربازان اردوی زربن را به شُوند شکست عین جالوت کیفر داد . سردار مغول ، بایجو، نیز کشته شد. در خاور ، گریز شمار پرواپذیری از سربازان جوچید به افغانستان کنونی به پدیداری مغولهای نگوداری (نیکوداری) یا قرهآناس در سال ۱۲۶۲ انجامید . برکه به سردار نگودر دستور داد تا در بخش خاوری ایلخانان آفندهایی بینجامد. برخی از مورخان از قرهآناس همچون نگودری یاد میکنند . این اصطلاح از نام نگودار گرفته شده است.