احمد سمیعی گیلانی
احمد سمیعی گیلانی ، مترجم و ویراستار ، آثاری از نوآم چامسکی و ژان ژاک روسو را به فارسی برگردانده بود . او ۱۱ بهمن ۱۲۹۹ در شهر رشت به زاده شد . او پس از پایان آموزستان به دانشگاه تهران و در رشته زبان و ادبیات فارسی اندر شد و در رشته زبان‌شناسی همگانی از همین دانشگاه پسا لیسانس گرفت . از پایان دهه ۱۳۴۰ همچون ویراستار با بنیاد پراکندگان فرانکلین آغاز به کار کرد و هم زمان به درخواست استاد عبدالحسین زرّین‌کوب ، چندی در دانشگاه تهران و دانشگاه تربیت معلم و همچنین کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، به آموزش پرداخت.
استاد سمیعی پس از انقلاب در بنگاه ترجمه و نشر کتاب ، مرکز پراکندگان دانشی و فرهنگی ، بنیاد خوانش ها و پژوهش های فرهنگی، پراکندگان سروش، مرکز نشر دانشگاهی و بنیاد دائرة‌المعارف به ویراستاری پیشه دار بود . او همچنین در دانشگاه گیلان ، دانشگاه آزاد (واحد رشت) و در دوره کارشناسی ارشد دانشگاه تربیت مدرس تهران و قم ، آیین نگارش و ادبیّات فارسی آموزش می داد . احمد سمیعی همچنین چند نَسک در زمینه آیین نگارش و ویرایش نوشت و گفتارهای ارزشمندی در فرازنامه هایی چون پیک جوانان ، کتاب امروز و رودکی به چاپ رساند.
از هَنایان(آثار) ترجمه او می‌توان به "خیال‌پروری‌های تفرجگر انزواجو" از ژان ژاک روسو ، "چیزها" از ژرژ پرک ، "ساخت‌های نحوی" از نوآم چامسکی و "سالامبو" نوشته گوستاو فلوبر نام برد.
در روزهای پایانی سال ۱۴۰۱ ، نیکولا رُش، سفیر فرانسه در ایران ، با باشندگی در خانه سمیعی گیلانی ، بالاترین نشان نخل آکادمیک فرانسه «کوماندور» را به او پیشکش کرد.
استاد سمیعی گیلانی ، روز چهارشنبه، دوم فروردین‌ماه 1402 در خانه اش در تهران درگذشت.
این وبگاه با پرهیز از هرگونه پرسمان های سیاسی ، تنها به پرسمان های تاریخی ، فراهمادی و فرهنگی می پردازد و نه به پرسمان های سیاسی اندر می شود و نه دلبستگی ای به اندر شدن به آن دارد. سیاست و کارهای سیاسی کار ما نیست.