سراینده وزن‌های ناآشنا و یابنده حجاب مرد
بیست و هشت تیر ۱۳۰۶ ، سیمین بهبهانی در تهران زاده شد . سیمین بهبهانی می‌گوید:
«زانگه که زبان از پی گفتار گشودیم
تا دامنه عمر سرودیم و سرودیم»
پدر و مادر سیمین بهبهانی نویسنده ، سراینده و روزنامه‌نگار بودند . سه ساله بود که به کودکستان آمریکایی‌ها رفت:
« از همان دو سه سالگی تا این کرانه توان تشخیص وزن داشتم که "سلطان" را مخفف کنم و بخوانم : گلِ زردم ، تانِ گل‌ها ، تانِ گل‌ها ، تانِ گل‌ها»
زودهنگام‌تر از معمول ، دبستان و دبیرستان را به پایان رساند و ۱۸ ساله بود که به آموزستان والای مامایی رفت ولی یک سال پس از آن به اتهام گفتاری خرده گیرانه بر ناهنجاری‌های آموزستان بیرونش کردند . 24 ساله بود که نخستین جُنگ سروده ها و دو داستان کوتاهش چاپ شد:
« از ۱۲ سالگی چند بیتی سر هم میکردم . در ۱۴ سالگی چامه هایی سرودم که در آموزستان خواندم و دلگرم شدم»
«ای توده گرسنه و نالان چه میکنی؟
ای ملت تهیدست و پریشان چه میکنی؟»
۲۴ ساله بود که دبیر ادبیات شد:
«از سال ۱۳۳۰ سی سال از بهترین سال‌های زیوشی به آموزاندن در دبیرستان‌های دخترانه پرداختم . با آن که می‌توانستم قاضی یا وکیل باشم ، از پذیرش هر پیشه ای جز آموزاندن سر پیچیدم . من چامه سرا بودم و آموزگار»
۳۵ ساله بود که رشته حقوق را در دانشگاه تهران به پایان رساند و ۳۸ ساله بود که همچون ترانه‌سرا و سپس هموَند شورای چامه و موسیقی همکاری با رادیو ایران را آغازید . او به گواه آگاهان ادبیات ، غزل فارسی را دگرگون کرده و شاید از نو ساخته باشد . گویی سنت و نوگرایی یکدیگر را تکمیل می‌کنند . او بیش از چهل وزن ناشناخته یا کم‌شناخته را به کار برده و این سبک را از اظهار شیفتگی مردان به زنان بیرون آورده است . وزن‌های غزل‌های او به ریتم‌های لنگ هفت هشتم و پنج چهارم در ترانه های بومی می‌مانند . در غزل‌های او مرد شیفته رویایی ، مجرد نیست که همسر دلبند یا دلبر سراینده است:
«ستاره دیده فروبست و آرمید بیا
شراب نور به رگهای شب دوید بیا
به گام‌های کسان می برم گمان که تویی
دلم ز سینه برون شد ز بس تپید بیا»
زن در سروده‌های او همسر ، دختر ، خواهر مادر یا شیفته شرمگین نیست ، که کولی پرشور ستیزنده‌ای است که دلبرش را برمی‌گزیند و بر بیدادگری‌های فَراهَمادی(اجتماعی) می‌آشوبد:
«چون غزالان خانگی ، بندی خواجه نیستی
جان آهوی دشت را الفتی با دیوار نیست»
سیمین بهبهانی در ۸۷ سالگی در زادگاهش ، تهران درگذشت.
این وبگاه با پرهیز از هرگونه پرسمان های سیاسی ، تنها به پرسمان های تاریخی ، فراهمادی و فرهنگی می پردازد و نه به پرسمان های سیاسی اندر می شود و نه دلبستگی ای به اندر شدن به آن دارد. سیاست و کارهای سیاسی کار ما نیست.