آرمان جاویدان

سوران ژیار

ﺩﺭ کرانه ١٩٥٠ ﺳﺎﻝ ﭘﻴﺶ ، ﺭﻭﻡ ﺑﻪ ﺍﻭﺭﺷﻠﻴﻢ آفند ﻛﺮﺩ ، ﺁﻥ ﺷﻬﺮ ﺭﺍ ﻭﻳﺮﺍﻥ ﻛﺮﺩ ﻭ ﻣﺮﺩﻣﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺮﺩﮔﻰ ﮔﺮﻓﺖ . کرانه ٤٥ ﺗﺎ ٦٠ ﻫﺰﺍﺭ تن ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺑﺮﺩﮔﺎﻥ ، ﺑﺮﺍﻯ ﺳﺎﺧﺘﻦ «کولوسیوم» ﺑﻪ ﻛﺎﺭﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ . ﺑﺨﺶ ﺑﺰﺭﮔﻰ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺑﺮﺩﮔﺎﻥ ﺩﺭ زمان بیگاری ﻛﺸﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ .

ﻣﺮﺍﺳﻢ گشایش «کولوسیوم» ﺑﺎ ﻛﺸﺘﺎﺭ ٩ ﻫﺰﺍﺭ جاندار دد ﺑﺮﮔﺰﺍﺭ ﺷﺪ . ﺩﺭ «کولوسیوم» ﺯﻧﺎﻥ ﻭ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺍﺯ ﻫﻢ ﺟﺪﺍ ﺑﻮﺩﻧﺪ . ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ تماشاگران ﺯن ﺩﺭ آشکوب ﭘﻨﺠﻢ ﺑﻮﺩ و ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻧﺎﺍﻣﻦ ﻭ ﺧﻄﺮﻧﺎﻙ
ﺑﻮﺩ ، ﭼﺮﺍ ﻛﻪ ﺳﻜﻮﻫﺎﻯ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ ریسمان ﻫﺎﻳﻰ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻣﻴﺸﺪ ﻛﻪ ﻫﺮ ﺍﺯ ﭼﻨﺪﻯ ﭘﺎﺭﻩ ﻣﻴ ﺸﺪﻧﺪ
ﻭ ﺯﻧﺎﻥ ﺍﺯبلندی ٥٠ ﻣﺘﺮﻯ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﻴﻦ پرت می شدند . ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺍﻣﻦ ﺑﻮﺩ . ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮ ﺭﻭﻯ ﺳﻜﻮﻫﺎﻯ ﺳﻨﮕﻰ ﻣﻰ ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ .

«کولوسیوم» ، جای ﺑﺮﮔﺰﺍﺭﻯ ﺟﺸﻨﻬﺎﻯ ﺍﻣﭙﺮﺍﺗﻮﺭ ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﻡ ﺑﻮﺩ . ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺟﺸﻨﻬﺎ ، ﻛﻪ ﻫﺮ
ﺑﺎﺭ ١٠٠ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﺩﺭﺍﺯﺍ ﻣﻴﻜﺸﻴﺪ ، جانداران ﺩﺭﻧﺪﻩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﺎﻥ ﺑﺮﺩﮔﺎﻥ ﻭ ﮔﻼﺩﻳﺎﺗﻮﺭﻫﺎ ﻣﻰ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻨﺪ ﻭ ﻳﺎ ﮔﻼﺩﻳﻮﺗﻮﺭﻫﺎ ، ﻛﻪ ﺑﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﻣﻴﺪ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺳﺨﺘﻰ ﺑﻪ ٢٢ ﺳﺎﻟﮕﻰ ﻣﻴﺮﺳﻴﺪ ﺭﺍ ناچار ﺑﻪ ﻛﺸﺘﻦ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻣﻴﻜﺮﺩﻧﺪ . ﺍﻣﭙﺮﺍﺗﻮﺭ ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﺭُﻡ ﻧﻴﺰ گواه ﺍﻳﻦ ﻛﺸﺘﺎﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ کام می بردند .
ﺩﺭ ﻫﺮ ﺩﻭﺭﻩ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺟﺸﻦ ﻫﺎ کرانه ٥ ﻫﺰﺍﺭ ﺑﺮﺩﻩ ﻭ ﮔﻼﺩﻳاﺗﻮﺭ کشته می شدند . ﺩﺭ ﺭﻭﺯﻫﺎﻳﻰ ﻛﻪ ﺟﺸﻦ ﻧﺒﻮﺩ ، دادباختگان ﺭﺍ ﺟﻠﻮﻯ جانداران ﺩﺭﻧﺪﻩ ﻣﻰ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺯﻧﺪﻩ ﺯﻧﺪﻩ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺷﻮﻧﺪ . ﺍﻣﭙﺮﺍﺗﻮﺭ ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﻡ ﻧﻴﺰ بیننده ﺯﻧﺪﻩ ﺯﻧﺪﻩ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺷﺪﻥ ﺍﻳﻦ ﺁﺩﻣﻴﺎﻥِ ﺗﻴﺮﻩ ﺑﺨﺖ ﺑﻮﺩﻧﺪ . ﺩﺭ انباشت ، ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﻳﻚ ﻣﻴﻠﻴﻮﻥ تن ، ﺩﺭ «کولوسیوم» ﻛﺸﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ. ﺍﻳﻦ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﭼﻬﺎﺭ ﻫﺰﺍﺭ ﻣﺘﺮ ﻣﺮﺑﻌﻰ ، ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﻳﻦ کشتارگاه سالمَه(تاریخ) انسان ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.

ﺍﻣﺮﻭﺯﻩ ، «کولوسیوم» دوست داشته شده ترین سازه ﺍﻳﺘﺎﻟﻴﺎ ، ﻧﻤﺎﺩ ﺷﻬﺮ ﺭﻭﻡ ﻭ شهریگری ﺭﻭﻣﻰ ﺍﺳﺖ. ﻫﻤﻪ مردم رم ، دیگر ﺍﻳﺘﺎﻟﻴﺎیی ها ﻭ ﺍﺭﻭﭘﺎﻳﻴﻬﺎ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ شهریگری می بالند . ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ٢٠٠٧ ، ﺩﺭ ﻳﻚ ﻧگﺮﺳﻨﺠﻰ ﺍﺯ ﻳﻜﺼﺪ ﻣﻴﻠﻴﻮﻥ تن ، «کولوسیوم» یکی از ٧ سازه باستانی ﺑﺮﺗﺮ ﻭ دوست داشته شده ﺟﻬﺎﻥ ﺷﺪ . ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ٢٠١١ ، ٢٥ ﻣﻴﻠﻴﻮﻥ ﻳﻮﺭﻭ ، ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮﺍﻯ پاک ﻛﺮﺩﻥ ﺩﻳﻮﺍﺭﻫﺎﻯ «کولوسیوم» ﻭ ﭼﻨﺪ ﻛﺎﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺟﺰﻳﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﺩﺭ ﺩﺭﻭﻥ ﺁﻥ ، ﻫﺰﻳﻨﻪ ﺷﺪ . ﻳﻚ زبانزد کهن ﺍﻳﺘﺎﻟﻴﺎﻳﻰ ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ : "ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﻛﻪ «کولوسیوم» ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ، ﺭﻡ ﻧﻴﺰ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﺍﺳﺖ".

کرانه ٦٠٠ ﺳﺎﻝ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻥ «کولوسیوم» ، ﺍﻳﺮﺍﻧﻴﺎﻥ ﺗﺨﺖ ﺟﻤﺸﻴﺪ ﺭﺍ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ . ﺍﺛﺮﻯ ﭘﺮﺷﻜﻮﻩ ﺑﺎ ﺯﻳﺮﺑﻨﺎﻯ ١٧٥ ﻫﺰﺍﺭ ﻣﺘﺮ و ٨ ﺑﺮﺍﺑﺮ همه ﺯﻳﺮﺑﻨﺎﻯ ﻛﻮﻟﻮﺳﻴﻮﻡ . ﺑﺮ شالوده ﺳﻨﺪﻫﺎﻯ ﺍﻧﻜﺎﺭ نشدنی ، از ﺧﺸﺖ ﻫﺎﻯ نوشته دار ﭘﺨﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ، ﺩﺭ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺗﺨﺖ ﺟﻤﺸﻴﺪ ﻫﻴﭻ ﺑﺮﺩﻩ ﺍﻯ ﺑﻪ ﻛﺎﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ، ﻣﻬﻨﺪﺳﺎﻥ ﻭ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪﺍﻥ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﺩﺭ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ پیغان ها(ﺷﺮﺍﻳﻂ) ﻛﺎﺭﻯِ ﺍﻳﻦ ﺍﺛﺮ ﺑﺰﺭﮒ ﺑﺸﺮﻯ ﺭﺍ ﺁﻓﺮﻳﺪﻧﺪ . ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﺩﺭ ﺗﺨﺖ ﺟﻤﺸﻴﺪ ﺟﺸﻨﻬﺎﻯ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﻮﺭﻭﺯ ﻭ ﻣﻬﺮﮔﺎﻥ ، ﻛﻪ ﺭﻳﺸﻪ ﺩﺭ ﺁﺷﺘﻰ ، ﻣﻬﺮ ، پرهام ﻭ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺩﺍﺭﺩ ﺭﺍ ﺑﺮﭘﺎ می دﺍﺷﺘﻨﺪ . ﻫﻤﻪ ﻧﮕﺎﺭﻩ ﻫﺎﻯ کنده کاری ﺷﺪﻩ ﺑﺮ ﺩﻳﻮﺍﺭﻫﺎ ﻭ ﺳﻨﮕﻬﺎﻯ ﺗﺨﺖ ﺟﻤﺸﻴﺪ ﻧﺸﺎﻧﮕﺮ ﺟﺸﻨﻬﺎ ، ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻭ ﻣﻴﺘﻮﻟﻮﮊﻯ ﺯﻳﺒﺎﻯ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰاست.
ﺗﺨﺖ ﺟﻤﺸﻴﺪ ﻣﺮﻛﺰ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﻳﻦ نیروی ﺟﻬﺎﻥ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ . ﺍﻣﺎ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﺑﺮﺧﻰ ﺍﺯ ﻣﺎ ﺍﻳﺮﺍﻧﻴﺎﻥ، ﺑﻪ ﻭﻳﮋﻩ شماری ﺍﺯ ﺗﻨﺪﺭﻭﻫﺎ ﻭ ﺍﻓﺮﺍﻃﻰ ﻭ ﺑﺮﺧﻰ خود روشن اندیش پنداران ، ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﺍﺛﺮ ﺑﺰﺭﮒ ﻫﻨﺮﻯ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﺴﻴﺎﺭ ناﺩﻭﺳﺘﺎﻧﻪ ﻭ ﻧﺎﺑﺨﺮﺩﺍﻧﻪ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺗﺨﺖ ﺟﻤﺸﯿﺪ 32 ﻫﺰﺍﺭ گل نوشته ﮔِﻠﯽ ﺑﺪﺳﺖ آﻣﺪﻩ ﮐﻪ ﺩﺭ آن زندِ ﻭرخدادهای ﺭﻭﺯﺍﻧﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺳﺎﺧﺖ ﺍﯾﻦ سازه شکوهمند را ﺑﺎ همه ریزه کاری ها ، چون ﺍﯾﻨﮑﻪ ﮐﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﻣﻬﻨﺪﺳﺎﻥ ﻫﺮ ﮐﺪﺍﻡ ﺑﻪ گونه ویژه کاری ﮐﻪ ﺩﺍﺭند ، ﭼﻪ مزدی ﺩﺭﯾﺎﻓﺖ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ و مانند اینها را نوشته است.
ما ایرانیان ، مردمی برتر هستیم که جهانیان را با دانش و فرهنگ و شهریگر خود ، از ددمنشی در آورده و آدم کرده ایم . با اینهمه ﺑﺎﻭﺭ ﮐﻨﯿﺪ ﻫﯿﭻ مردمی ﺩﺭ جهان ، چون ما ایرانیان امروزین ، ﮐﻤﺮ ﺑﻪ ویرانسازی کیستی ﻭ گذشته ﻭ سالمَه ﺧﻮﺩ ﻧﺒﺴﺘﻪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﺴﺘﻪ ﺍﻳﻢ . ﺩﺭ فرانسه کاسه ای ﺳﯿﺼﺪ ﺳﺎﻟﻪ یافت می شود ﻭ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﮔﻮﺵ جهان ﺭﺍ ﮐﺮ می کنند ﻭلی ﻣﺎ ﺗﭙﻪ ﻫﺎ ﻭ جاهای ﻫﺎﯼ 7000 ﺳﺎﻟﻪ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻟﻮﺩﺭ ویران می کنیم با در آنجا مسجد درست کنیم.