آرمان جاویدان

دکتر ماندانا رمضانی

بیشتر تک هایی که با دشواری کوتاهی بلندا نزد پزشک می روند ، دوست دارند  بلند باشند ویک(اما) باید گفت درمان کوتاهی بستگی به چبود کوتاهی دارد . به گزاره دیگر در آبشخورهایی که کوتاهی برآمده از بیماری‌هایی مانند نارسایی کلیه ، کم‌خونی ، کم کاری تیروئید و کمبود هورمون بالندگی باشد ، با درمان و بر طرف کردن چبودها(علت ها) کامناکام (البته) به پیغانی(شرطی) که سال بالندگی به پایان نرسیده باشد ، بلند شدن بلندا (قد) شدنی است. در برخی آبشخورها چبود کوتاهی بلندا  به اختلالات کروموزومی و سندرم ترنر و یک کاستی ژنتیکی در استخوان بازمی‌گردد که راه درمانی هم شوربختانه برای آن نیست.

میانگین بلندا در پایان سال بالندگی در زنان ۱۶۲ و در مردان نیز ۱۷۲ تا ۱۷۵ سانتی‌متر و کمینه بلندا در زنان و مردان به ترتیب ۱۵۲ و ۱۶۲ است و اگر پایین‌تر از سنجه گفته باشند  ، کوتاهی بلندا به تک نسبت داده می‌شود.

بالندگی بلندا از زادروز تا ۱۶ سالگی در دختران و تا ۱۸ سالگی در پسران آهنگ بالندگی بسامانی دارد و برای هر تک ویژه خودش است که به سرسخن یک الگوی بالندگی به کار برده می‌شود ، به‌طوریکه اگر آهنگ بالندگی یک کودک از کرانه پرهامی(طبیعی) کمتر باشد و روند بالا رونده نداشته باشد ، باید چبود آن بررسی شود.

بیشترین چبود کوتاهی بلندا ، خانوادگی و ژنتیکی است و ناگریز بستگان نزدیک مانند عمو ، دایی، عمه و… نیز در کوتاهی بلندا هَنایشگرند(موثرند). همچنین بد خوراکی در دوران کودکی ، عفونت‌های مزمن و تکرار شونده ، بیماری‌های دستگاه گوارش ، کم‌کاری تیروئید ، درنگ بلوغ سرشتی ، کم‌بودن هورمون بالندگی ، کم‌خونی مزمن و… از چبودهای کوتاهی بلندا به شمار می‌روند. گاهی چبود کوتاهی بلندا به اختلالات کروموزومی و سندرم ترنر و یک کاستی ژنتیکی در استخوان بازمی‌گردد که راه درمانی هم برای آن شوربختانه نیست.

اگر کودک دچار بیماری ای باشد که کوتاهی بلندای او را به دنبال داشته باشد ، درمان بیماری باید تا پیش از قاعدگی در دختران و پیش از ۱۴ تا ۱۶ سالگی در پسران باشد . همچنین درباره گُسارش(مصرف) کلسیم، آهن و روی باید گفت که زمانی این آبشخورها بر بالندگی بلندا هَنایش(تاثیر)گذارند که چبود کوتاهی بلندای برآمده از کمبود این مواد در تن باشد و نه چیز دیگر.