یاشار تبریزی
اگر جهان یک دهکده صد نفری بود.
اگر می شد جمعیت گوی زمین را به جمعیت یک دهکده 100 تنی کاست.
با یکسان نگه داشتن همه نسبت ها و درصدها.
شمار بدست آمده 52 تن زن و48 مرد بودند.
70 تن رنگین پوست و30 تن سفید پوست بودند.
6 تن از این شمار 59 درصد همه دارایی جهان را در اختیار داشتند وهر 6 تن آمریکایی بودند.
20 تن نیز 80 درصد سرچشمه های انرژی را می گُساریدند 80 تن هم پایین تر از سطح کنونی استاندارد مسکن می زیستند.
شماری توان خواندن نداشتند و 50 تن از بدی خوراک رنج می بردند.
1 تن دانش آموختگب دانشگاهی داشت و 1 تن هم دارای دستگاه کامپیوتر بود.
آنگاه که جهان را از چنین چشم انداز فشرده ای آبشخور پروا جای می دهیم ، نیاز به دریافت و آموزش پر رنگ تر می شود.
اگر بامداد با سَهش(احساس) تندرستی بیشتری از خواب بیدار شوید ، ازمیلیون ها تنی که تا پایان هفته نیز زنده نخواهند ماند ، بهروزترید.
اگر هرگز تنهایی زندان زجر شکنجه یا گرسنگی را برنتافته اید ، از 500 میلیون تن در این جهان باید شادتر باشید.
اگر بتوانید بدون ترس ازمرگ آیین های کیش خود را انجام دهید ، از 3میلیارد مردم این جهان خوشبخت ترید.
اگر پزایی در یخچال و پوشاکی در تن و آسمانه ای بالای سر و جایی برای خوابیدن داشته باشید ، از 75 درصد مردم جهان داراترید.
اگر در بانک یا کیفتان پول دارید و جایی برای آسودن و سرگرمی دارید ، از 7 درصد دارایان جهان هستید.
و اگر ایرانی هستید ، از انسانهایی هستید که نیاکانتان تمدّن را به جهانیان آموختند.