به نگر شما معتاد کیست؟ کسی که چهره ای ژولیده دارد، همیشه خمار است، نمی تواند درست سخن بگوید و…؟ ویژه کاران می گویند کسی که چهار تا شیرینی خامه ای بزرگ را پشت سر هم می خورد شکمو نیست، بلکه معتاد به شیرینی است!
پاسخگویان بهداشت همگانی هلند شکر را خطرناک ترین اعتیادآور زمان نامیدند و مقرراتی بر فروش و گُسارش شکر را خواستار شدند . ماجرا به همین جا ختم نمی شود چون سرپرست این سازمان خواستار گرفتن مالیات و همچنین اخطارهایی مانند برچسب سیگارها روی فراورده های دربردارنده شکر شده است. کمتر کسی پیدا می شود که بتواند به یک نان خامه ای بزرگ نه بگوید. کامناکام اگر به اندازه ترازمند گُساریده شود هیچ اشکالی ندارد و رژیم خوراکی ما را آزگار می کند. شکر سوخت آبشخور نیاز مغز را تامین می کند و وجودش برای کُنشکرد کیانایی(طبیعی) تن دربایست است. اما گُسارش شکر زمانی خطرناک می شود که بیش از کرانه خوراکی های شیرین بگُساریم. اینجا است که شدنی است پس از چندی به مواد خوراکی شیرین معتاد شویم و همیشه به گُسارش شیرینی بیندیشیم و اگر برای زمانی از این گونه خوراکی ها دور بمانیم، درست مانند معتادان سر درد و تن درد بگیریم و بیتابی کنیم. اگر از هواخواهان پروپاقرص شکلات و شیرینی هستید درباره خطرهای شکر محتاط باشید.
چرا شکر خطرناک است؟
آیا شما به زهر دلبستگی دارید؟ زهر سفید اشتهایتان را تحریک می کند؟ اگر چندی این زهر را نگُسارید، دچار سردرد و تن درد و هزار و یک گرفتاری دیگر می شوید؟ بسیاری از ویژه کاران خوردنی ها باورمندند شکر زهر سفید است؛ کامناکام شکر به خودی خود زهر نیست و زمانی دشواری ساز می شود که بیش از کرانه آن را بگساریم. شکر آرام آرام تن را زیر هَنایش(تاثیر) جای داده و به کم کم دشواریهایی را پدیدار می کند. این دشواری ها درباره افراد معتاد به خوراکی های شیرینی چابک تر نمود می کند. گُسارش شکر با بروز چند دشواری انبوه بستگی دارد :
- احتمال دچاری به دیابت را افزایش می دهد.
- کُنشکرد کیانایی مغز را مختل می کند.
- با افزایش فشارخون در بستگی است.
- خطر بسته شدن رگ ها و بروز بیماری های دلی را بالا می برد.
- فربهی و افزایش وزن را به همراه دارد.
- کم کم سبب پوسیدگی دندان ها می انجامد.
- برخی از ویژه کاران بر این باورند که گُسارش شیرینی با میگرن بستگی دارد.
- پیری زود هنگام پوست را به دنبال دارد.
چگونه به شیرینی معتاد می شویم؟
اعتیاد به شکر می تواند ریشه های روانشناختی و احساسی داشته باشد. شکر خوی شما را بهتر می کند و ترکیباتی دارد که سبب ترشح «هورمون های شادی» می شوند. یکی از این هورمون ها سروتونین است که درایند رگها شده و سبب شادانی می شود. این توانایی شکر در شاد کردن چابک آدم ها باعث می شود برخی از افسردگان و غمگینها، به شکر گرایش یابندو برای بهبود حالشان، بیش از کرانه مواد خوراکی شیرین بخورند. از سوی دیگر درایند بسیار شکر به تن سبب ترشح هورمون انسولین می شود تا قند خون در سطح کیانایی اش نگهداشته شود.
نشانه ها چه می گویند؟
اگر می بینید هرگاه افسرده، تنها، بی حوصله یا نگران می شوید، به چابکی به شیرینی می اندیشید یا دلتان می خواهد یک تکه شکلات بخورید، بدانید به احتمال بسیار معتاد به شکر هستید، افزون بر این هنگامیکه در مدت ۲۴ ساعت قند و شیرینی به تن شما نمی رسد، شاید نشانه هایی مانند سردرد، بی حالی و خستگی را آروین(تجربه) کنید یا نسبت به پیشامد های گرداگردتان بسیار حساس شوید. همه اینها نشان می دهد اعتیاد شما جدی است و باید برای ترک این خو دست به کار شوید.
چه اندازه شکر بسنده است؟
شاید این پرسش برایتان پیش بیاید که چه میزان شکر برای تن بسنده است؟ اندازه گُسارش مجاز شکر برای مردان ۷۰ گرم و برای زنان ۵۰ گرم در روز است. کامناکام این اندازه به جثه، سال و میزان پرکاریهای هر تک بستگی دارد؛ ۵۰ گرم شکر تقریباً برابر ۱۳ قاشق چایخوری شکر در یک روز است.
قند ساختگی و دشواریهای آن
شیرین کننده های ساختگی خاصیت تجمعی دارند؛ یعنی شدنی به غلظتی برسند که سرطان زا شوند. بنابراین اگر این شیرین کننده ها در رژیم غذایی شما هستند.
سیب زمینی هم قند دارد!
بینگارید ذائقه شما شیرین نیست اما شیفته چیپس، سیب زمینی سرخ کرده و خوراکهای آماده شده با سیب زمینی باشید. این خواراکهای نشاسته ای دارای هیدرات کربن پیچیده هستند که در تن شکسته شده و به قندهای ساده دگردیس می شوند؛ در هوده این گونه خوراکها نشاسته ای هم می توانند قند خون را افزایش دهند. پس اگر می خواهید قند کمتری به تنتان برسانید در گُسارش خوراکهای نشاسته ای مانند برنج ، نان و سیب زمینی تند روی نکنید. خوراکی هایی مانند پاستا، نان سفید، چوب شور و بیسکویت از نشاسته های پالایش شده آماده می شوند و اثرهایشان به مراتب بدتر است.
maniranradoostdaram@
شناسه خبر: ۲۷۹۰۱۲