شناسایی پاسخ دروغ یا راست سالهاست که دغدغه پژوهشگرانی است که در این زمینه کار می کنند. پرفسور الدرت وریج، استاد روانشناسی اجتماعی در دانشگاه پورتسموت از این جمله است. او به شبکه خبری سی ان ان می گوید دانشمندان نشان داده اند که تکنیک های دروغ سنجی با هدف برتری پرسشگر بر تک دروغگو کامیاب کنش کرده اند. هوده(نتیجه) کار بویژه آبشخور پروای پلیس در زمان بازجویی است. وریج با آموزش دادن به مقامات پلیس در کشورهای گوناگون جهان توانسته میزان دروغ سنجی را از ۵۸ درصد به ۷۲ درصد برساند. این هوده به تنهایی میلیاردها دلار در کار پژوهشهای جنایی بهره جویی می کند. جرم های سایبری به تنهایی بیش از ۴۰۰ میلیارد دلار بر دوش اقتصاد جهان می گذارد.
روش پرفسور وریج بر پرسیدن پرسش هایی با جزئیات بسیار متمرکز است، چیم(یعنی) این که مغز تک پاسخ دهنده در هنگام پاسخ دادن با چیزهای دیگری پر شود. و به این جایدادگی هنگامیکه پاسخ می دهند سرنخ شفاهی را گم می کنند.
وریج می گوید "راستگوها بیشتر از دروغگوها جزئیات را می دانند." در حالی که دروغگوها در تا آنجا که شدنی است کم می گویند. آروین(تجربه) نشان داده هنگامیکه کسی می خواهد چیزی را پنهان کند بیشتر تلاش در توجیه گفته هایش دارد.
ادوارد گیزلمن پرفسور روانشناسی در دانشگاه کالیفرنیا می گوید "یک استراتژی دیگر دروغگوها بازگویی پرسش و آهسته سخن گفتن است تا گاه بیشتری بخرند و داستانی سرهم کنند. هنگامیکه داستانشان را سرهم کردند آنگاه تند تند گفتن آن را می آغازند." او می گوید آدم های راستگو چابکی سخن گفتنشان را ناگهانی دگر نمی کنند.
پرفسور وریج می گوید این که تکی هنگام بازجویی یا همسخنی مدام عرق کند و هیجان زده شود نشانه الزاما درستی برای شناسایی دروغگویی نیست چرا که تک راستگو هم شدنی است هنگام همسخنی هُل و هیجان زده شود.